Nog even, nog even en t is zo ver. Een vriendin is aan het bevallen. Zo spannend, ware het niet dat ik helemaal geen tijd heb om in spanning te lanterfanten.
Ze zal toch graag suikerbonen uitdelen als ’t zover is?
~Ben btw supergelukkig met mijn prym-tang~
Ik ga me wel nog mogen haasten, nog 200 namen op te strijken 100 zakjes stikken en 120 pitsers pitsen. Voorlopig out of stock. Heb trouwens op ebay een duitse fournissuren-fournisseur (;-) gevonden. 100 pitsers voor 11 euro.
Die van Prym zijn zomaar 5 keer duurder.
Dus, ik ga aan het werk, want volgende week lig ik te bakken in Les Vans ~ aan de Chassezac.
En we gaan dit jaar kamperen.
“Wat een gedacht!!” hoor ik u denken.
Dat dacht ik ook gisteren, toen ik de tent al een keer wou opzetten. Snel in mijn eentje, kwestie van een scheiding te vermijden als we dat samen moeten doen voor de eerste keer.
Kent er iemand nog een dozijn arme kinders die nooit op vakantie kunnen gaan, wij hebben namelijk plaats.
Zozo, we gaan ons reppen.
Denkt u al even na wat ik hier mee kan als ik terugkom…