Na een week hoesten, snotteren, niezen en ellendig zijn heb ik al mijn moed bijeengepakt.
Grote M wou dolgraag naar Ketnet Pop. Héhé, ieders moeder droom, u bent geel en groen van jaloezie.
Of ik genoten heb? En of, iets minder van het optreden, maar des te meer van mijn kleine grote meid. Ze ziet er namelijk heel fragielekes uit. Soms denk ik dat ik ze wat moet harden, maar vandaag ben ik gerustgesteld. Ze baande zich zonder problemen een weg naar voren, liet zich niet doen als er voorgestoken werd. En toen het helemaal te druk werd, vond ze zich een plaatsje tussen twee lange pubers. Mijn broer en ik.